Teksty nauczycieli

Holly

Wrzucajcie tu zabawne (lub też po prostu głupie) teksty Waszych nauczycieli. Na pewno spotkaliście się z takimi! Wink

Karol

Ja nie zapomnę ciętej riposty mojej polonistki z technikum...
Uczeń wyrwany do odpowiedzi: No... Że...
Polonistka: Uwaga! Będzie opowieść o nożach. Słuchamy uważnie...
Very Happy

jaredshooker

moja była matematyczka
uczeń: ale dlaczego tak?
matematyczka: BO TAK

nie ma to jak dobry nauczyciel.

Ulaszek

Najlepsze byly "cięte riposty" mojej byłej pani od przyrody. Aktualnie nic sobie nie przypominam, jedynie opowieść o tym jak jej córka była w naszym wieku i chciała buty z adidasa, a pani Szitasz* poszła na rynek i kupiła jej identyczne buty jak adidasy, tylko zwące sie Odidas i była z tego niezwykle dumna. Od tej pory zwą ją Odidas.
*nazwisko zmienione, chociaż właściwie my ją tak nazywaliśmy.

Holly

moja matematyczka z gimnazjum była jednorazowa. nigdy nie zapomnę akcji, jak zaczęliśmy gadać o gazetach i ona powiedziała, że kiedyś to była taka gazeta dla dzieci 'świerszczyk' i wszyscy ją czytali... a my w śmiech, bo wiecie, myśleliśmy o inncyh świerszczykach. najzabawniejsze było to, że była święcie przekonana, że oni dalej wydają tą gazetę, a kiedy jej powiedzieliśmy, że nie i teraz świerszczyki to coś innego, to nie chciała nam uwierzyć i pobiegła (tak trochę przy kości kobieta) do naszej polonistki w klasie naprzeciwko i na cały korytarz krzyczała: 'JOLA! Czy to prawda, że już nie wydają 'świerszczyka'?'. pospadaliśmy z krzeseł. ale to była kochana kobieta. mam zapisane gdzieś jej teksty, ale muszę znaleźć tą kartkę...

Ulaszek

Znajduj!

Holly

Znalazłam! Very Happy

Więc było kilka takich sytuacji... np. gdy kumpel sobie siedział i jadł lizaka, a moja matematyczka podchodzi do niego i tak: `A co to ty masz w buzi?!; a on jej na to, tak zupełnie spokojnie: `Aparat na zęby.
albo ten sam kolega krzyczy, że krew mu leci z palca, a kobieta do niego podchodzi, patrzy i mówi: `Weź go do buzi i possaj!
kolejny raz jeden kumpel stoi pod tablicą i nie wie w ogóle, co ma pisać, a matematyczka mu wtedy jeszcze jakieś pytanie zadała i on w ogóle nie wie, o co chodzi i taka zupełna cisza w klasie, a inny kumpel z ławki: `Ale tam leje za oknem..., na co kobieta: `Czy ktoś się tu nie zapomniał, po co tu siedzi?, a ten kolega znów na to: `Przepraszamy, możemy iść do kąta (III gimnazjum Very Happy

).
i jeszcze jej stały tekst, kiedy chciała powiedzieć coś ważnego: `Teraz tu wszyscy nie oddychają! (mówiła to z taką pasją... uwielbiam ją Very Happy

).

sorry za totalny chaos w mojej wypowiedzi, mam nadzieję, że zrozumiecie cokolwiek ;D

ghostbuster

ja miałam gdzieś pozapisywane teksty mojej byłej wychowawczyni w liceum (byłej, bo zmieniłam szkole); takie typu "jest propozycja wycieczki do PARYŻU", "POPYTĄ I PODAŻEM" albo "skutkiem Czarnobyla były dzieci, które rodziły się bez PALC". LOL tak to jest, kiedy 25-latka zabiera się za nauczanie

Ulaszek

<ryje>. Ej dlaczego mnie uczyli sami "doświadczeni nauczyciele".
Ja miałam informatyczkę, która groziła, że jak ktoś będzie używał komórki na lekcj to ją zabierze i da do possania swojej małej córce, a ona załatwiła juz nie jeden telefon. Najlepszy tekst mojej polonistki odkąd ją tylko znam:
"No Ola! Do cholery ogarnij się!"

LadyMuse

Podstarzała polonistka. Została ściągnięta z emerytury bo brakło nauczycieli. Nie potrafiła kompletnie nic wytłumaczyć, a nasza koleżanka strasznie chciała wszystko zrozumieć no i sie wykłócały (K - koleżanka) (P- polonistka)
K- ale ja tego nie rozumiem, daleczego to jest tak?
P-bo tak, to jest banalne, dlaczego ty tego nie rozumiesz, ja tego nie będę tłumaczyć 150 razy
K- ale ja tego nie rozumiem!
P- TO NAPISZ DO ZIARNA!!!!
xDDDD

ghostbuster

LadyMuse

na zakończenie roku pani środecka bardzo ładnie nas pożegnała :MAM NADZIEJE, ŻE JUZ WIĘCEJ SIĘ NIE ZOBACZYMY xDD

jaredshooker

hahahaha środa środa była mega XD

Ulaszek

No więc moja koleżanka ostatnio mi przytoczyła jeden tekst pani Szitasz.
"Nie klaszcz tak, bo się gorąco robi!"

Holly

dziś moja rozmowa z prof. Michałkiem, nauczycielem matematyki, który dobiega sześćdziesiątki:
prof: ma ktoś zbiór zadań?
ja: nikt.
prof: no wiesz, to, że ty nie masz, nie znaczy, że nikt nie ma. o, zobacz, tu chłopcy porządni są i przynoszą.
ja: no, oni mają duże plecy i są duzi, to mogą nosić. ja jestem mała, nie będę dźwigac tyle.
prof: ty nie jesteś mała, ty jesteś niska. (mój zabójczy wzrok na niego) ale wiesz, Agnieszka, mówią, że małe jest piękne. i trzeba im przyznać rację, że czasem małe jest naprawdę piękne! (i jego wzrok na mnie)

tak się speszyłam, że byłam chyba czerwona jak burak, zasłoniłam się włosami i wgapiałam w zeszyt, a moja klasa sie podniecała. i pan prof po raz pierwszy wygrał ze mną potyczkę słowną, które w sumie często toczymy.